τὸ ἰσιεῖον

συμπίπτω, [dialect] Ion. Iterat.

A

συμπίπτεσκον Emp.59

:—fall together, meet violently, of winds,

σὺν δ' Εὖρός τε Νότος τ' ἔπεσον Od.5.295

; of two champions beginning to fight, fall to, fight hand to hand,

σύν ῥ' ἔπεσον Il.7.256

, 21.387; opp. distant fighting,

συμπεσόντας αἰχμῇσι καὶ ἐγχειριδίοισι συνέχεσθαι Hdt.1.214

, cf. 5.112, Pi.I.4(3).51(69), Luc.Tox.36; ἐς νείκεα ς. Hdt.3.120, 9.55; of a hound,

σὺν δὲ πεσών PCair.Zen.532.7

(iii B.C.): c. dat. pers.,

ξυμπεσὼν μόνος μόνοις S.Aj. 467

;

εἰς ἀγῶνα τῷδε συμπεσών Id.Tr.20

;

σ. πολεμίοις X.Cyr.2.1.11

;

εἰς μάχην θηρίῳ D.S.3.35

;

ἀντίοι σ. τοῖς ὑποζυγίοις Plb.3.51.5

; of ships, λάβρῳ κλύδωνι ς. E.IT 1393;

ξυμπεσούσης νηΐ νεώς Th.7.63

;

ξ. πρὸς ἀλλήλας τὰς ναῦς Id.2.84

.

2 generally, fall in with, meet with, esp. with accidents or misfortunes, c. dat. rei,

ἀσιτίῃσι Hdt.3.52

;

φόνῳ S.OT 113

;

κακοῖς τοιοῖσδε Id.Aj. 429

; but simply, fall in with, meet, τινι UPZ62.10 (ii B.C.), PTeb.58.56 (ii B.C.).

II of accidents, ailments, symptoms, events, fall upon, happen to,

τοῖσιν αὐτουργίαι ξυμπέσωσιν μάταιοι A.Eu. 337

(lyr.);

ἐάν ποτέ σοι σ. καιρός Isoc.1.32

;

εὐπαιδίας τυχεῖν ἅμα καὶ πολυπαιδίας.. καὶ τοῦτ' αὐτῷ συνέπεσεν Id.9.72

; ἀσθένεια, νοσήματα σ. τινί, Pl.Ti. 17a, 82c; συμπίπτει τοῖσι πλείστοισι τοιάδε· ἐρυθήματα προσώπου κτλ. Hp.Acut. (Sp.) 6;

πάθη D.26.18

;

ἡμῖν σ. πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς φιλία Pl.Lg. 698c

;

σ. τι ἔς τινας Hdt.7.137

.

2 abs., happen, occur,

τῆς αὐτῆς ἡμέρης συμπιπτούσης τοῦ τε ἐν Πλαταιῇσι καὶ τοῦ ἐν Μυκάλῃ.. τρώματος Id.9.100

;

τοιούτων καιρῶν συμπεσόντων Lys.19.24

;

τῶν κακῶν τῶν σ. Philem.101

.[4]; of heavenly bodies, coincide, Vett.Val.190.9 (sed leg. συνεμπέσῃ).

3 c. part., like τυγχάνω, καὶ τόδε ἕτερον συνέπεσε γενόμενον Hdt.9.101;

συνεπεπτώκεε ἔρις ἐοῦσα Id.1.82

;

Ἀρισταγόρῃ συνέπιπτε τοῦ αὐτοῦ Χρόνου πάντα ταῦτα συνελθόντα Id.5.36

; but part. is sts. omitted, ἐὰν ἴσοι συμπέσωσιν (sc. ὄντες) Arist.Pol. 1318a39.

4 freq. impers. or with neut. pron., it happens, comes to pass, folld. by inf.,

τόδε σφι ὧδε συμπέπτωκε γίνεσθαι Hdt.1.139

; by ὥστε c. inf., Id.8.15, 132, 141; ξυνέπεσεν ἐς τοῦτο ἀνάγκης ὥστε .. matters came to such a pass that.., Th.1.49: or c. acc. et inf., συνέπιπτε [ αὐτὸν]

ἀπῖχθαι Hdt.5.35

, cf. Th.4.68, etc.;

πρὸ ρκ' ἐτῶν συνέπεσε κατ' αὐτὰς τὰς Χειμερινὰς τροπὰς ἄγεσθαι τὰ Ἴσια Gem.8.21

: c. dat. et inf.,

ὅσαις ἂν.. συμπέσῃ ἐμέσαι Arist.HA 588a1

;

ὅταν ἀτυχεῖν σοι συμπέσῃ τι Philippid.18

;

εἴ τινι συνέπεσε τὸν ἀδελφεὸν ἀπολέσθαι SIG306.7

(Tegea, iv B.C.): abs., ἀπὸ ταὐτομάτου, ἀπὸ τύχης, διὰ τύχην ς., Arist.Cael. 289b22, Rh. 1385b2, Pol. 1270b20; τὰ συμπίπτοντα one's lot or fortune, E.Fr. 572, cf. lsoc.2.35;

πρὸς τὸ συμπῖπτον ἀεὶ διατάττων X.Cyr.8.5.16

; τὸ συμπεσόν the incident, Arist.Pol. 1284a32;

καθάπερ ἐν κατάρροις ἐνίοτε συμπίπτει Gal.16.527

, cf. 18(2).185, al.

III coincide, agree or be in accordance with,

σ. τούτοισι τόνδε τὸν λόγον Hdt. 7.151

; ὥστε σ. τὸ πάθος τῷ χρηστηρίῳ turned out in accordance with it, Id.6.18: abs., agree by chance, Id.2.49; εἰς ταὐτὸν ς. agree in one, Pl. Tht. 160d, R. 473d, etc.; ἐμοὶ σὺ συμπέπτωκας ἐς ταὐτὸν λόγου have come to exactly the same point with me, E.Tr. 1036.

IV fall together, i.e. fall in, esp. of a house,

συμπίπτει στέγη Id.HF 905

;

πόλις ὑπὸ σεισμοῦ ξυμπεπτωκυῖα Th.8.41

;

οἰκία σ. X.An.5.2.24

; φοβουμένη μὴ συμπέσῃ [ τὸ ἰσιεῖον] PEnteux.6.3 (iii B.C.); esp. of the vessels of the body, fall in, collapse, Hp.Off.13, Sor.1.16, al.;

οἱ κρόταφοι συμπίπτουσι Gal.18(2).29

; μυκτῆρες συμπεπτωκότες, opp. ἀναπεπταμένοι, X.Eq.1.10; σῶμα συμπεσόν a frame fallen in or emaciated, Pl.Phd. 80c; ὀφθαλμοὶ ς. Arist.HA 561a21;

αἱ κοιλίαι σ. τοῦ νέφους Id.Pr. 940b31

, al.; of plant-structures, Thphr.CP1.4.4; collapse, of animals, PSI6.584.25 (iii B.C.); of the heart, contract, Ruf.Syn.Puls.3.6; συνέπεσε τῷ προσώπῳ his face fell, LXX Ge.4.5; τὸ πρόσωπον συνέπεσεν ib.1 Ki.1.18; - πέπτωκα τῇ καρδίᾳ ἀπὸ μερίμνης ib.1 Ma.6.10.

2 σταφυλὴ λευκὴ συμπεπτωκυῖα dried grapes, Aët.9.30; πάντα δεδομένα κρέα συμπεπτωκότα ἔστω μέχρι δυοῖν ἡμερῶν hung, ibid.

V fall together, fall into the same line, σ. ἐπ' ἀλλήλων ὑπὸ στενοχωρίας impinge one on another, Pl.Tht. 195a; converge, meet,

τὸ τὰς παραλλήλους σ. οἴεσθαι Arist.APo. 77b23

, cf. Euc.1Def.23, Archim.Spir.20, al.; οἱ πόροι παρ' ἀλλήλους εἰσὶ καὶ οὐ ς. Arist.HA 495a15; of the sides of a triangle, Plb.2.14.5; of a river,

σ. τῷ Κηφισῷ Plu.Sull.16

.

Ἰσεῖα, τά, and [full] Ἰσεῖον, τό,

A v. Ἰσιεῖα, Ἰσιεῖον.

Ἰσ-ῐδεῖον, τό,

A temple of Isis, Roussel Cultes Egyptiens 223 (Delos, ii B.C.), Sammelb. 3926 (Ptolemais Hermiu, i B.C.):—also [full] Ἰσιεῖον, τό, SIG2588.230 (Delos, ii B.C.); pl. [full] Εἰσιεῖα, τά, festival of I., PCair.Zen.154 (iii B.C.):—later [full] Ἰσεῖον, τό, temple of I., Plu.2.352a, prob. in AP11.212 (Lucill., pl.); pl. [full] Ἰσεῖα, τά, festival of I., D.S.1.14,87.

ὑπάρχω impf. ὑπῆρχον; fut. ὑπάρξω LXX; 1 aor. 3 sg. ὑπῆρξεν (Hom.+) the basic idea: come into being fr. an originating point and so take place; gener. ‘inhere, be there’.

① to really be there, exist, be present, be at one’s disposal (Pind., Aeschyl., Hdt.+) μηδενὸς αἰτίου ὑπάρχοντος since there is no good reason Ac 19:40. Cp. 27:21; 28:18; be somewhere 4:34; 10:12; 17:27; Phil 3:20; 1 Cl 61:2; EpilMosq 3 (TestAbr A p. 5, 23 [Stone p. 12] ἐν τῆ σκηνῇ; Just., A I, 29, 1 ἐν σώματι). ἀκούω σχίσματα ἐν ὑμῖν ὑπάρχειν I hear that there are actually divisions among you 1 Co 11:18. εἷς Χριστὸς Ἰησοῦς καὶ ἄλλος οὐκ ὑπάρχει there is only one Christ Jesus and no other AcPl Ha 1, 18. σιγῆς ὑπαρχούσης 7, 25 (s. σιγή). W. dat. of pers. ὑπάρχει μοί τι someth. is at my disposal, I have someth. (X., An. 2, 2, 11; PMagd 9, 2 [III B.C.] ὑπάρχει ἐμοὶ Ἰσιεῖον; Sir 20:16; Jos., Ant. 7, 148) χρυσίον οὐχ ὑπάρχει μοι Ac 3:6. Cp. 4:37; 28:7; 2 Pt 1:8. τὰ ὑπάρχοντά τινι what belongs to someone, someone’s property, possessions, means (SIG 646, 25 [170 B.C.]; very oft. in pap since PHib 94, 2; 15; 95, 12 [III B.C.]; Tob 4:7; TestAbr A 8 p. 86, 7 [Stone p. 20]; Jos., Ant. 4, 261) Lk 8:3; 12:15; Ac 4:32. Subst. in the same sense τὰ ὑπάρχοντά τινος (SIG 611, 14; very oft. in pap since PHib 32, 5; 84, 9; PEleph 2, 3 [III B.C.]; Gen 31:18; Sir 41:1; Tob 1:20 BA; TestAbr A 4 p. 81, 28 [Stone p. 10]) Mt 19:21; 24:47; 25:14; Lk 11:21; 12:33, 44; 14:33; 16:1; 19:8; 1 Cor 13:3; Hb 10:34.

② to be in a state or circumstance, be as a widely used substitute in H. Gk. for εἶναι, but in some of the foll. pass. the sense ‘be inherently (so)’ or ‘be really’ cannot be excluded (s. 1; cp. IG XIV, 2014, 3 ἄνθρωπος ὑπάρχων=‘being mortal’) (B-D-F §414, 1; s. Rob. 1121) w. a predicate noun (OGI 383, 48 [I B.C.] ὅπως οὗτος … ὑπάρχῃ καθιδρυμένος; TestAbr A 4 p. 80, 26 [Stone p. 8] ἐνδοξότερος ὑπάρχει βασιλέων; ibid. B 2 p. 105, 9 [St. p. 58] ὑπῆρχεν … γηραλέος πάνυ τῇ ἰδέᾳ; JosAs 7:11 cod. A [p. 48, 12 Bat.] εἰ θυγάτηρ ὑμῶν ἐστι καὶ παρθένος ὑπάρχει … ; SibOr 3, 267, Fgm. 1, 28; Ar. 13, 6; Just., A I, 4, 1; Tat. 60, 2) οὗτος ἄρχων τῆς συναγωγῆς ὑπῆρχεν Lk 8:41. ἐγὼ λειτουργὸς ὑπάρχω τοῦ θεοῦ I am a minister of God GJs 23:1. Cp. Lk 9:48; Ac 7:55; 8:16; 16:3; 19:31 D (w. φίλος and dat., the standard form, s. ins Larfeld I 500); 36; 21:20; 1 Cor 7:26; 12:22; Js 2:15; 2 Pt 3:11; 1 Cl 19:3 and oft.; MPol 6:2. Very freq. in the ptc. w. a predicate noun who is, since he is, etc. (TestSim 4:4 ἐλεήμων ὑπάρχων; Just., A II, 2, 10; Tat. 2, 2; Mel., P. 54, 396) οἱ Φαρισαῖοι φιλάργυροι ὑπάρχοντες Lk 16:14. Cp. 11:13 (v.l. ὄντες); 23:50; Ac 2:30; 3:2; 16:20, 37; 17:24, 29; 22:3; 27:12; Ro 4:19; 1 Cor 11:7; 2 Cor 8:17; 12:16; Gal 1:14; 2:14; 2 Pt 2:19; 1 Cl 1:1; 11:1, 2; 25:2; B 5:10.—ὑπ. w. a prep.: ἐν (Jer 4:14; Philo, Leg. All. 1, 62; Jos., Ant. 7, 391; Just., D. 69, 7 ἐν λώβῃ τινὶ σώματος ὑπάρχων): οἱ ἐν ἱματισμῷ ἐνδόξῳ ὑπάρχοντες Lk 7:25; cp. 16:23; Ac 5:4; 14:9 D; Phil 2:6; 1 Cl 1:3; 32:2; 56:1. τοῦτο πρὸς τῆς ὑμετέρας σωτηρίας ὑπάρχει Ac 27:34 (s. πρός 1).—Schmidt, Syn. II 538–41. DELG s.v. ἄρχω p. 121. M-M. Sv.